Door Marc Newsome
Ik vergeet het niet gauw. Op de dag dat Donald Trump president van de Verenigde Staten werd, stond ik in de kamer van de burgemeester van Leiden. Ik werd benoemd tot duo-raadslid voor de Partij van de Arbeid in Leiden. Na het plechtig uitspreken van de belofte werd ik de trotse eigenaar van de portefeuille cultuur, economie en recreatie. Het werk kon beginnen!
Mijn eerste bespreekpunt in de vergadering van de gemeenteraad ging over een belangrijke plek voor bedrijven in Leiden, het Bio Science Park, waar een toekomstvisie voor was ontwikkeld. Meteen kreeg ik ook te maken met een zeer succesvolle belangenbehartiging van de Landelijke Studentenvakbond. In de toekomstvisie voor het economische park in Leiden was namelijk de vestiging van een studentenhotel opgenomen. De Studentenvakbond was daar tegen en kwam in actie.
In de schriftelijke plannen van het College van Burgemeester en Wethouders werd niet meteen duidelijk wat bedoeld werd met het studentenhotel. Met name de term ‘hotel’ wekte enige verwarring op. Het College wilde internationale studenten, die vaak maar kort in Nederland verblijven, bedienen in deze vorm van huisvesting. In andere steden had de studentenvakbond al met lede ogen de vestiging van studentenhotels gezien. Daarom hadden ze nu contact opgenomen met de gemeenteraad in Leiden. Resultaat hiervan waren hoge kamerprijzen, slechte woonrechten voor de studenten en middelmatige kamers. Omdat er een groot tekort aan studentenkamers is, kiezen de internationale studenten vaak noodgedwongen toch voor dit soort onderkomens.
‘Maar niet in Leiden!’, dacht de Studentenvakbond en ze maakten gebruik van het recht om in te komen spreken in onze vergadering. Daar vertelden ze waar ze bang voor waren en de commissie van raadsleden (waaronder ik) luisterden naar het door de studenten goed opgebouwde verhaal. En ook daarna zat de Studentenvakbond niet stil. Voor mijn fractie en andere gemeenteraadsleden waren ze een constructieve bondgenoot in de strijd voor fatsoenlijke huisvesting.
We vonden namelijk allemaal: studenten uit binnen- en buitenland moeten niet zonder pardon uit hun kamer worden gezet, maar gastvrij worden onthaald in Leiden. De plannen van het stadsbestuur boden daarover geen duidelijkheid: de intentie van nieuwe studentenhuisvesting werd uitgesproken, maar regels om de studenten te beschermen en te zorgen voor redelijke prijzen ontbraken.
Ieder speelde zijn rol. De betrokken raadsleden kondigden aan dat ze niet genoegen namen met het studentenhotel, maar fatsoenlijke huisvesting voor studenten op het park wilden. In een voorvergadering spraken we uit dat we van plan waren de wethouder extra regels mee te geven die daar ook echt voor zouden gaan zorgen.
De Studentenvakbond deed de lobby. Ze woonden vergaderingen bij, belden met raadsleden, spraken met de media en hielden met alle betrokkenen nauw contact. Telkens vertelden ze daarbij hun kernboodschap: ze waren tegen het studentenhotel omdat die niet voldeed aan de voorwaarden van fatsoenlijke huisvesting voor studenten.
Uiteindelijk werden de plannen voor het Bio Science Park besproken in de gemeenteraad. Een aantal raadsleden sprak hun zorgen uit in een motie over de plannen voor het studentenhotel. De motie riep op te zorgen voor fatsoenlijke huisvesting en degelijke woonresten voor de studenten. De motie kreeg ruime steun in de raadsvergadering van mijn fractie en de ChristenUnie, het CDA, D66, GroenLinks, de SP en Leefbaar Leiden.
Dat het zo gelopen is, was voor een belangrijk deel te danken aan de succesvolle lobby van de Studentenvakbond. Zij agendeerden het probleem tijdig bij raadsleden, betrokkenen en de media. Ze gaven de urgentie aan en hielden alle betrokken scherp met belletjes en optredens in de gemeenteraad of de media. Een geslaagde lobby!
Marc Newsome is duo-raadslid voor de PvdA in Leiden. Hij heeft cultuur, economie en recreatie in zijn portefeuille.